Thies - Royal Band - Moussa Diallo ...

Η Thies είναι η δεύτερη ή τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Σενεγάλης (γύρω στις 300000 κατ.), πρωτεύουσα της Περιφέρειας Thiès και με μεγάλη βιομηχανική δραστηριότητα. Αναπτύχθηκε γρήγορα από τους Γάλλους, την περίοδο της αποικιοκρατίας, ευρισκόμενη στο σταυροδρόμι των δύο γραμμών του σιδηροδρομικού δικτύου που συνδέουν το  Ντακάρ προς το Saint Louis από τη μία πλευρά και το Μπαμάκο από την άλλη .

Αυτή είναι και η  πρώτη σιδηροδρομική γραμμή  της γαλλικής Δυτικής Αφρικής, που  άνοιξε το 1885 & ολοκληρώθηκε το 1924, αλλά στις μέρες μας είναι "εκτός λειτουργίας".
Ο σιδηρόδρομος συνέδεε το Νίγηρα ποταμό  με το λιμάνι του Ντακάρ, επιτρέποντας τη μεταφορά των πρώτων υλών σε όλο τον κόσμο.
Οι σιδηρόδρομοι έφεραν την εμπορική ανάπτυξη  στην περιοχή και τους μετανάστες εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των Bambara από τις ανατολικές περιοχές της Σενεγάλης και του Μάλι . Οι εργαζόμενοι των σιδηροδρόμων Thiès διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του Σενεγαλέζικου εργατικού κινήματος. Η επιτυχία της πολύμηνης απεργίας του 1947, προκειμένου να αποκτήσουν ίδια δικαιώματα με τους Γάλλους εργαζόμενους, θεωρείται σημείο αναφοράς του αντιαποικιακού αγώνα στην Σενεγάλη και τα γεγονότα αυτά εξιστορούνται στην νουβέλα του συγγραφέα Sembene Ousmane : God's Bits of Wood, που κυκλοφόρησε το 1960 (χρονιά ανεξαρτησίας της χώρας).

Η πολιτιστική ταυτότητα της ανεξάρτητης πλέον χώρας επηρεάστηκε βαθιά από την ιδέα του Νegritude, ενός κινήματος του οποίου ο πρώτος Πρόεδρος της Σενεγάλης Léopold Sédar Senghor είχε πρωτοστατήσει στην δημιουργία του.
Το έθνος σιγά-σιγά άρχισε να είναι περήφανο για την αφρικανική ταυτότητά του και πάλι, η επίδραση όμως της δυτικής κουλτούρας (κυρίως της μουσικής), που είχαν φέρει οι άποικοι, παρέμενε και αυτή ζωντανή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια ενδιαφέρουσα σύντηξη των πολιτισμών στη δεκαετία του 1970, που στην μουσική  εκφράστηκε μέσα απ' αυτό που αποκαλούμε Mbalax. Με βάση την προτίμησή της Σενεγάλης για τη Λατινική & Κουβανέζικη μουσική (θέμα για το οποίο μάλλον θα επανέλθω), αλλά και τους παραδοσιακούς ρυθμούς των κρουστών Sabar, πνευστά και ηλεκτρικές κιθάρες συνδυάζονται με φωνές που τραγουδούν στη γλώσσα Wolof, σε ένα μουσικό ύφος που αρχικά ονομαζόταν Ndaga.

Είμαστε στα μέσα της δεκαετίας του '70 και δεν υπάρχουν μουσικοί  μόνο στο Ντακάρ που εξερευνούν νέες κατευθύνσεις και θέτουν τα θεμέλια για αυτό που έγινε γνωστό ως "Mbalax".

Το 1972 στην πόλη Thies, και γύρω από τους τραγουδιστές James Gadiaga & Adama Seck (Secka), μια ομάδα μουσικών θα σχηματίσει τους Royal Band de Thiès. Μεταξύ αυτών και οι Jackie (Zaky) Seck (tenor & alto sax) & Modou Sarr (ένας από τους σπουδαιότερους "κρουστούς" της χώρας). Η μπάντα, αρκετά γνωστή στη Σενεγάλη, ποτέ δεν απόκτησε διεθνή φήμη, αλλά και ποτέ δεν κυκλοφόρησε κάποιο δίσκο. Ωστόσο, από τα τέλη του '70 και μετά, θα ηχογραφήσει αρκετές κασέτες, ενώ μερικά από τα τραγούδια της ανθολογούνται στο CD : Royal Band and Dieuf Dieul  - Meanwhile In Thies (2002) από την σειρά: Dakar Sound.
(λίγες πληροφορίες και "δισκογραφία"  εδώ).
Οι Royal Band de Thiès έπαιζαν συχνά στο club Sangomar, ένα νυχτερινό κέντρο που ανήκε στον τεχνικό Moussa Diallo. Ο Moussa ήταν ένας πραγματικός genious, που με την χρήση 2-3 μικροφώνων στην κατάλληλη θέση, ηχογράφησε πολλά live και ουσιαστικά είναι ο θεματοφύλακας αυτού του τόσο ξεχωριστού ήχου που υπάρχει τόσο στις ηχογραφήσεις των Royal Band όσο και σ΄αυτές πολλών άλλων ...
Το κομμάτι που ακολουθεί είναι το N'dongo Dara (περιλαμβάνεται στην κασέτα: Royal Band de Thiès - Dioubo - Vol.1 - 1980) και είναι από τα χαρακτηριστικά δείγματα του ήχου της μπάντας και του Diallo (και ένα απο τα αγαπημένα μου).

                                             Royal Band de Thiès - N'dongo Dara


O Moussa Diallo σπούδασε στο ƒcole des Beaux-Arts στο Παρίσι, αλλά  η ζωγραφική δεν ήταν το πεπρωμένο του. Απο τα τέλη τις δεκαετίας του εξήντα, έχοντας μετατρέψει ένα αυτοκίνητο σε κινητό στούντιο ηχογράφησης, ταξίδευε σε όλη τη χώρα καταγράφοντας την λαϊκή μουσική της για το Radio Σενεγάλη. Και αργότερα, στο δικό του νυχτερινό κέντρο στις Thies, συνέχισε να ηχογραφεί σχεδόν τους πάντες (Etoile de Dakar, Number One de Dakar, Baobab, Dexter Johnson), ακόμη και συγκροτήματα από το Μαλί και την Γουινέα-Μπισάου έρχονταν στην Thies για να επωφεληθούν από τον ήχο του Moussa Diallo.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρει και ο "δικός" μας Αδαμάντιος.Καφετζής (Teranga Beat) με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του : Guelewar - Halleli N'Dakarou, όπου και εδώ ο Moussa έχει κάνει την παραγωγή (...The recording was made with four microphones straight to a four channel multi-track reel to reel machine...)
Η ηχογράφηση είχε γίνει με 4 μικρόφωνα...!
Ενδεικτικά, να αναφέρω δύο ακόμα παραγωγές του, την ζωντανή ηχογράφηση του πρώτου δίσκου των Xalam : Daida (1975) στο club Sangomar, και το Superstar de Dakar & International Band / Featuring: Dexter Johnson (Serie Sangomar 2).
Ο Diallo πέθανε την άνοιξη του 1992.