"Kanaga De Mopti" & "Le Mystere Jazz De Tombouctou"

Και ο χορός των επανεκδόσεων από την Δυτ.Αφρική καλά κρατεί. Μετά την Νιγηρία, την Γκάνα και το Μπενίν το ενδιαφέρον των εταιριών φαίνεται να κινείται και σε άλλες υποσαχάριες χώρες, που δεν στερούνται μουσικού πλούτου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με την Kindred Spirits, που στρέφει την προσοχή της στο Μαλί και επανεκδίδει 2 σημαντικές όσο και ανεκτίμητες ηχογραφήσεις από το 1977.  Πρόκειται για τα άλμπουμς "Kanaga De Mopti" και "Le Mystere Jazz De Tombouctou" (το δεύτερο επανεκδίδεται προσεχώς) και τα δύο από την Mali Kunkan. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να "αποδελτιώσω" κάποιες πληροφορίες, από Blogs που παρακολουθώ, για τα όσα συνέβαιναν τότε στο Μαλί και όχι μόνο.
"Κατά την εποχή της ανεξαρτησίας της Δυτικής Αφρικής (1958-1984) πολλά έθνη ξεκίνησαν φιλόδοξα προγράμματα που στόχευαν στην αναζωογόνηση  των παραδοσιακών τεχνών τους. Τα προγράμματα αυτά πραγματοποιήθηκαν μέσω της νέας πολιτιστικής πολιτικής, όπως η authenticité, με την μουσική να παίζει πρωταρχικό ρόλο. Στη δεκαετία του 1960 οι κυβερνήσεις της Δυτικής Αφρικής δημιούργησαν δεκάδες ορχήστρες σε όλη την περιοχή.  Πλήρωναν τους μουσικούς με μισθό, αγόραζαν τα μουσικά όργανα, και αυτοί είχαν υποχρέωση να ρίχνουν μια "ματιά στο παρελθόν". Εδώ έγκειται και η βάση για τις διάσημες ορχήστρες, όπως οι Bembeya Jazz & Super Rail Band, ομάδες που ήταν στο επίκεντρο μιας πολιτιστικής αναγέννησης που ενέπνευσε ολόκληρη την ήπειρο."
Πηγή : Mande Popular Music and Cultural Policies in West Africa
Στην διάρκεια της θητείας του πρώτου προέδρου του Μαλί, Modibo Keita (1960-1968), η κυβέρνηση δημιούργησε περιφερειακές ορχήστρες σε κάθε μία από τις 7 περιοχές του έθνους και οι οποίες από το 1962 διαγωνίζονταν στο ετήσιο φεστιβάλ τεχνών, γνωστό ως "Semaines Nationale de la Jeunesse». Οι περιφερειακές ορχήστρες έπαιζαν τόσο σε κρατικές όσο και ιδιωτικές εκδηλώσεις, χρησιμοποιώντας όμως διαφορετικό όνομα αναλόγως την περίπτωση.
Το 1968 ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεψε τον πρόεδρο Keita και το νέο καθεστώς προέβη σε περικοπές στις τέχνες και τον πολιτισμό, αν και κράτησε το «Semaines Nationale de la Jeunesse" ως έναν μέσο κατευνασμού. Το φεστιβάλ μετονομάστηκε σε "Bienniale Artistique Culturelle et de la Jeunesse" και τώρα γινόταν κάθε 2 χρόνια.      Πηγή : Radio Africa
Αυτήν την περίοδο (μιλάμε για την δεκαετία του 70) οι έντονες "αφροκουβανέζικες" επιροές στην μουσική του Μαλί, αποβάλλονται σταδιακά, δίνοντας την θέση τους σε περισσότερα στοιχεία απο την λαϊκή παράδοση.
Το 1977 η κυβέρνηση κυκλοφόρησε μια σειρά από δίσκους, με την ετικέτα "Mali Kunkan", προβάλλοντας ορισμένες από τις μεγαλύτερες ορχήστρες της εποχής. Έως τότε η Orchestre Regional de Tombouctou, γνωστή επίσης ως Le Mystère Jazz de Tombouctou, δεν είχε κυκλοφορήσει κάποια εγγραφή και μάλλον ούτε και ξαναηχογράφησε (εκτός ίσως από κάποιες κασέτες). Έχουμε να κάνουμε προφανώς με την περ.ορχήστρα της περιοχής του Τιμπουκτού, μια μπάντα που διαθέτει ένα ισχυρό τμήμα χάλκινων πνευστών αλλά και έναν κιθαρίστα πρώτης κλάσης (πως τον λένε άραγε..). Το ομότιτλο άλμπουμ περιέχει 6 κομμάτια "μακράς διαρκείας" γεμάτα απο υπνωτιστικές πολυρυθμίες, σε έναν απίστευτο συνδυασμό στοιχείων σύγχρονης Jazz και παραδοσιακή Malinque μουσικής.



Οι "Kanaga De Mopti" ξεκίνησαν το 1960 ως Bani Jazz και άλλαξαν το όνομα τους σε Orchestre Régional de Mopti μετά το 1968. Στο τέλος του 1970, η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ της με το όνομα της "Orchestre Régional de Mopti", υπό την αιγίδα του bandleader Sorry Bamba. Τρομπετίστας, φλαουτίστας και τραγουδοποιός, o Bamba είχε ήδη ένα ισχυρό μουσικό background, όταν ανέλαβε την ορχήστρα το 1969. Γύρω στο 1976, η ορχήστρα άλλαξε και πάλι σε Kanaga De Mopti, γνωστή απλά και ως "Kanaga", και τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, μετά από μήνες έντονης μουσικής και πολιτιστικής έρευνας, η ορχήστρα επισκέφθηκε το ραδιοφωνικό στούντιο ηχογράφησης του Μαλί. Έξι από τα τραγούδια αυτής της ηχογράφησης συμπεριλήφθηκαν στο ομότιτλο  άλμπουμ "Kanaga De Mopti" που κυκλοφόρησε το 1977.  Με κλασσικό "line up" και εδώ (εκτός από τα πνευστά έχουμε και την παρουσία ηλ.οργάνου) οι Kanaga παρουσιάζουν ένα σπουδαίο άλμπουμ και ένα από τα σημαντικότερα αυτής της περιόδου.

Imo Oluko : Eyes Are Getting Red

Παίρνοντας αφορμή από την επερχόμενη κυκλοφορία της Soundway Records (Black Truth Rhythm Band - Ifetayo) και τα όσα παραθέτει στην ιστοσελίδα της για τον Imo Oluko, κοίταξα να βρω κάποιες  περισσότερες πληροφορίες  γι΄αυτόν τον μουσικό, χωρίς όμως ιδιαίτερο αποτέλεσμα. 
Ο Ιmo (κιθαρίστας & τραγουδιστής) γεννήθηκε στο Τρινιντάντ (Δυτ. Ινδίες), δούλεψε ως μουσικός στην πατρίδα του και γύρω στα 197? μεταβαίνει στις ΗΠΑ, όπου και επηρεάζεται βαθύτατα από το διεθνές κίνημα των μαύρων της δεκαετίας του '60. 
Προικισμένος κιθαρίστας, επιδιώκει να μεταφέρει την κληρονομιά της Αφρικής μέσα από την μουσική του, και κάπου εκεί στο Μπρονξ θα συναντηθεί  με τους μουσικούς που θα αποτελέσουν τους Black Truth Rhythm Band. Mιά αφροκεντρική μπάντα που το 1975, με επικεφαλής τον Imo, ηχογραφεί το 'Ifetayo' και του οποίου αναμένουμε σύντομα την επανέκδοση.



Πρόκειται για ένα σχετικά άγνωστο άλμπουμ, που συνδυάζει ρυθμούς από την Αφρική και τις Δυτ.Ινδίες με στοιχεία Jazz, Funk, Calypso and Soul. Εδώ ο Imo τραγουδάει και παίζει μπάσο, kalimba, conga, φλάουτο και κρουστά.
Η μπάντα δεν ηχογράφησε άλλο LP, τον Imo όμως τον ξανασυναντάμε στα 1988 με ένα προσωπικό άλμπουμ, το Oduduwa ("Oduduwa" / "Were Oju Le" - Arigidi Rec./ Nigeria) και μάλιστα υπό την "κηδεμονία" του Fela Kuti.

Το κομμάτι  "Were Oju Le" (Eyes Are Getting Red), ένα Afrobeat "διαμάντι" στο οποίο ο Fela παίζει σαξόφωνο, είναι μία από τις λίγες - αν όχι η μόνη- ηχογραφήσεις που συναντάμε τον Fela & τον Femi Kuti μαζί.
Οι "Egypt 80" είναι τώρα το νέο σχήμα του Fela στο οποίο μάλλον εντάσσεται και ο Imo (το γράφω με επιφύλαξη, οι πληροφορίες τον θέλουν στο πλευρό του Kuti εκείνη την περίοδο) και που κάποια μέλη του πρέπει να πήραν μέρος στην παραπάνω εγγραφή.

Imo Oluko - Were Oju Le
 

Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί το "Praise Jah" (Makossa Records), ένα AfroDisco I2΄΄ (εδώ), ενώ για το CD "Glory of Om" (που υπάρχει στο amazon) δεν γνωρίζω κάτι.
Γύρω στο 2004 ο Imo θα κυκλοφορήσει ένα νέο άλμπουμ (που μέλλει να είναι και το τελευταίο του), το "Anoda System", υπό την "αιγίδα" του Seun Kuti και με 14μελή μπάντα (Egypt 80). Το CD (όσο και αν έψαξα) δεν το βρήκα πουθενά στο διαδίκτυο, ηχητικό υλικό δεν έχω ακούσει κάπου & οι πληροφορίες είναι ελάχιστες. Εδώ όμως μπορείτε να δείτε φωτογραφικό υλικό από ένα event το 2006. 
Λίγους μήνες αργότερα, στις 15 Φεβρουαρίου του 2007,  ο Imo Oluko θα περάσει από την "άλλη μεριά"  χάνοντας την μάχη με τον καρκίνο των οστών.

ΥΓ : Η ανάρτηση αυτή είναι "ανοιχτή" σε οποιαδήποτε βελτίωση, προσθήκη πληροφοριών , ηχητικού υλικού κλπ.

Λίγα λόγια για τον Mamadou Barry

Ο Mamadou Barry (γ.1947 - Γουινέα) ανήκει σε μια γενιά μουσικών που μεγάλωσε σε μια χώρα όπου ο πολιτισμός αποτέλεσε κυρίαρχο μέσο άσκησης πολιτικής, από τις πρώτες κιόλας μέρες της ανεξαρτησίας της.
Για τον σκοπό αυτό η κυβέρνηση της Γουινέας είχε προβεί στην δημιουργία ενός εθνικού label (της ιστορικής Syliphone), καθώς η μουσική έπαιζε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εθνικής υπερηφάνειας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι μουσικοί χρηματοδοτούνταν από το κράτος με βάση τακτικές αποδοχές, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι.

Το 1969 μια ομάδα νέων μουσικών, όλοι τους περίπου 20 ετών, δημιούργησαν μια νέα ορχήστρα στο Κόνακρι, τους Kaloum Star. Ανάμεσα τους οι Mamadou Barry στο σαξόφωνο και Mamadou Camara στην κιθάρα.



Ο "Maître" Barry, ονομαζόταν έτσι επειδή είχε δίπλωμα δασκάλου (και μια σύντομη καριέρα σε σχολείο), αφιερώθηκε στη μουσική, παρά την αντίθετη θέλησή της μητέρας του, ενώ ο πατέρας του ήταν επίσης μουσικός και έπαιζε ακορντεόν και κρουστά στην προ-αποικιακή ορχήστρα: Le Pavilion Bleu .
Σε νεαρή ηλικία εντάσσεται στους Ballets de Conakry σαν περκασιονίστας και λίγο αργότερα μαθαίνει να παίζει σαξόφωνο, λαμβάνοντας μαθήματα από τον Honoré Coppet , βαθιά επηρεασμένος από τον μεγάλο σαξοφωνίστα Momo Wandel Soumah (του οποίου και θεωρείται άξιος διάδοχος).
Μαζί με τους Kaloum Star θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, παίζοντας όχι μόνο στη Γουινέα, αλλά και στη Λιβερία, την Σιέρα Λεόνε, τη Γουινέα Μπισάου και το Μαλί. Μοιράστηκε την σκηνή με αστέρια όπως οι Doc Albert & Aicha Kone, καθώς επίσης και με τον Richard Egues, φλαουτίστα των Habanero sextet, από τον οποίο και έμαθε να παίζει φλάουτο.
Παρ' όλα αυτά (ίσως επειδή ο Barry ήταν απο την "εθνότητα" Peul -και όχι Malinke- και κάποια μέλη ήταν Susu) οι Kaloum ηχογράφησαν μόνο 3 singles για την Syliphone  και είχαν συμμετοχή σε κάποιες συλλογές, όπως η ιστορική σειρά Discotheque.
Μόλις στα 1997  θα κυκλοφορήσουν στην Γαλλία το LP Felenko, πρώτο και μοναδικό τους άλμπουμ.



Ο Mamadou Barry είναι ένας πολυ-οργανίστας (καθώς παίζει τενόρο, άλτο και σοπράνο σαξόφωνο, αλλά και φλάουτο και κρουστά) και παράλληλα εξαιρετικός γνώστης όλων των ρυθμών και των μουσικών στυλ της περιοχής. Το ταλέντο του ως συνθέτη και ενορχηστρωτή τον οδήγησε επίσης να γίνει μουσικός διευθυντής και ενορχηστρωτής των Les Amazones de Guinée.
Όταν τη δεκαετία του ογδόντα οι μεγάλες ορχήστρες της Γουινέας άρχισαν να εξαφανίζονται, ο Barry συνέχισε να παίζει  "μπολιάζοντας" την μουσική παράδοση της πατρίδας του με την τζαζ, το μπλουζ, την τζαζ-ροκ, κρατώντας πάντα ζωντανό το πνεύμα των πρώτων ημερών .
Το 2009, μετά από σχεδόν 50 χρόνια καριέρας και σε ηλικία 62 χρονών, κυκλοφορεί το Niyo, το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ.  Κοντά στο Barry βρίσκονται οι κιθαρίστες Mamadou Camara & Djessu Mory Kante  αλλά και μια πλειάδα από τους καλύτερους μουσικούς της Γουινέας , σε ένα σύνολο εμπλουτισμένο με τον παραδοσιακό ήχο των balafon, kora και Peul φλάουτο (Djelikaba Camar : balafon & Seyni Camara : kora).

Μέχρι πρόσφατα ο ίδιος ηγείται των Gombo Jazz, μιας μπάντας η οποία παίζει κάθε εβδομάδα στα clubs του Κόνακρι. Ένα μεγάλο μέρος του σεβασμού και της εκτίμησης που χαίρει έχει να κάνει και με την αγάπη του για τους νέους μουσικούς, που συχνά συνοδεύει τόσο στην σκηνή, όσο και στο στούντιο.

Πηγές :  T.P. Africa  &  AfroCubanLatinJazz 

Επίσης το "kaloum star-45s" έχει αναρτηθεί στο luckypsychichut.blogspot., και ελπίζω το  link να "δουλεύει" ακόμα ....

Mahmoud Ahmed : Befikir Atkelidg / Yefikir Woha Timu

Γεννημένος στην Αντίς Αμπέμπα , ο Mahmoud γυάλιζε παπούτσια στην πόλη πριν να προσληφθεί ως βοηθός στο Arizona Club το 1962 , ένα από τα ημι-παράνομα νυχτερινά κέντρα που ξεφύτρωναν στην Αντίς εκείνες τις ημέρες.
Το club ήταν το αγαπημένο στέκι των Imperial Body Guard Band  και ένα βράδυ , όταν ο τραγουδιστής της μπάντας δεν μπορούσε να συνεχίσει , ο Ahmed τους έπεισε να τον αφήσουν να τραγουδήσει μερικές τρέχουσες επιτυχίες.
Από τότε και με την βοήθεια των ενορχηστρωτών Sahlé Dègado & Girma Hadgu γίνεται σταδιακά μέλος των  Imperial , όπου παρέμεινε μέχρι το 1974 , ηχογραφώντας μαζί τους το πρώτο του single το 1971.

Μετά την ανατροπή του Haile Sellassie τον Νοέμβριο του1974 και τον θάνατο του το 1975 , η νέα στρατιωτική κυβέρνηση ανέστειλε αποτελεσματικά την μουσική νυχτερινή ζωή της χώρας για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, μια περίοδο γνωστή ως  "Time Derg."
Ωστόσο σε  όλη τη δεκαετία του 1970  ο Mahmoud συνεχίζει να ηχογραφεί με άλλα συγκροτήματα για τις δισκογραφικές εταιρίες Amha και Kaifa  , αλλά και για την  δική του "Mahmoud Ahmed Records" (MA)
Το ποια είναι η MA Records είναι ένα ερώτημα , μιας και σ' αυτήν καταγράφονται μόνο τρία 45άρια με τον Mahmoud (όλα το 1974) και τίποτα άλλο .
Πιθανόν να έχουμε να κάνουμε με μια μεταβατική κατάσταση , λόγω της πολιτικής αστάθειας του '74  , καθώς οι Imperial Body Guard θα πρέπει να έχουν διαλυθεί  ή να διαλύονται (ως Κρατική ορχήστρα του προηγούμενου καθεστώτος) και το τοπίο στην δισκογραφία να είναι ακόμα θολό.
Και στα τρία 7΄΄ συνοδεύεται από τους Dahlac Band , μια μπάντα που ηχογραφεί και κάποια singles με την Bezunesh Bekele στα 1977 ( πρώην μέλη των Imperial άραγε ; ) ,  ενώ  συνθέτης & ενορχηστρωτής είναι ο Τezera Haile Michael .
Ο τελευταίος υπήρξε ένας από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες της Αιθιοπίας (βλ.  Bezunesh Bekele ,Tilahoun Gessesse κλπ) και κιθαρίστας των Imperial Body Guard .

Το κομμάτι στο βιντεάκι είναι το "Yefikir Woha Timo"  ή  "Yefikir Wuha Temo"  και  είναι η δεύτερη πλευρά του δεύτερου από αυτά τα singles , το οποίο και διασκευάστηκε πρόσφατα  από τους Imperial Tiger Orchestra (ακούστε το εδώ)

Πρόκειται για το "Befikir Atkelidg / Yefikir Woha Timu"  που καταγράφεται ως "ΜΑ (ΟΟ2)" , αν και στο εξώφυλλο γράφει "ΜΑ (ΟΟ1)"  απο κάποιο λάθος προφανώς στο τύπωμα.... (επίσης οι "Dahlac Band" αναφέρονται και ως  "Dahlack Band  , ο Τezera Haile Michael" ως "Tezera Hailemicael" κλπ).

Το  συγκεκριμένο 45άρι έχει αναρτηθεί από το εξαιρετικό Blog ORO, και ελπίζω το link να "δουλεύει" ακόμα ...

Franklin Boukaka & Keletigui et ses Tambourinis

 SYL 252  Franklin Boukaka avec Keletigui et ses Tambourinis

                           M'bongi eyi / Tata aleleti  (1970)

Εκείνα τα χρόνια όταν ένας καλλιτέχνης από κάποια άλλη χώρα της Αφρικής επισκεπτόταν την Γουινέα-Κόνακρι για κάποιες εμφανίσεις, οι Tambourinis ήταν αυτοί που συνήθως τον συνόδευαν. Κάπως έτσι προέκυψε και αυτή η ηχογράφηση με τον Κονγκολέζο Franklin Boukaka , μετά από μια περιοδεία στα 1970.

 Ο Franklin Boukaka ( 1940- 1972) ήταν ένας εξαιρετικός συνθέτης, ποιητής και ακτιβιστής.  (εδώ)
Στη σύντομη καριέρα του (ήταν 32 ετών όταν πέθανε) εργάστηκε  με τους  Band Negro - τους οποίους και βοήθησε στο ξεκίνημα τους -  και γύρω στο 1963 ή 1964  γίνεται μέλος των Cercul Jazz..Τότε είναι που απομακρύνεται από τραγούδια με θέματα την αγάπη , τη φύση κλπ  και τραγουδάει για τα κοινωνικά ζητήματα και την πολιτική.
Στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα ο Boukaka  άρχισε να μεταφέρει την "ηθική οργή" του , για την κατάσταση στην χώρα του , από  το τραγούδι στην ενεργό δράση (η οποία τελικά του κόστισε την ζωή του).
(Ένα "ιδιότυπο" μαρξιστικό καθεστώς επικρατούσε στην Δημοκρατία του Κονγκό , όπως και σε άλλες χώρες της Αφρικής , που τώρα ονομαζόταν Λαϊκή Δημοκρατία).
Μετά την αποτυχία της εξέγερσης της 22ης  Φεβρουαρίου 1972  (που είχε σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης και του προέδρου της Marien Ngouabi) το όνομα του εμφανίστηκε στους καταλόγους των συλληφθέντων συμμετεχόντων, και ο θάνατος του ανακοινώθηκε λίγες μέρες αργότερα.
Κατά πάσα πιθανότητα εκτελέστηκε  με συνοπτικές διαδικασίες.
                                         Franklin Boukaka - M'bongi eyi

Pierre Antoine - 7" single

       Είπα να μπω και εγώ στον χορό και βλέπουμε ...

_____________________________________________

Pierre Antoine : " Say min sy soh / Alaca Noun "

Ahui music 7" single - AM 001 (1977)

Made in Ghana

Say Mis Sy Soh

Alaca Noun Min